SON KOLEKSIYONCU

Doğal afetler ve savaşların getirdiği yıkımlar sonucunda dünyadaki kaynaklar neredeyse yok olmak üzeredir. Açlık ve susuzluğun neden olduğu hastalıklar yüzünden insan nüfusu azalır ve gücünü yitirir. Tüm bu yaşananların ortaya çıkardığı kaosu kontrol altına almak için uygulanan karartmanın ardından dünyanın ve insanların düzeni değişmeye başlar. Artık kısıtlı bir alanda, çok kıt kaynaklarla hayatta kalma mücadelesi veren insanlığın düzenini bir zamanlar kendisine hizmet etmesi için yarattığı yapay zekâ sağlamaktadır. İnsanlık yeni düzene hızla uyum sağlar, “geçmiş” sanki hiç yokmuş gibi karanlığa dönüşür. Yetişkinler ve gençler madenlerde çalışmakta, çocuklar ailelerinden ayrı büyümekte, eğitilmekte, tarlada ya da fabrikada çalışmalarına rağmen karınlarını bile zor doyurmaktadırlar. Ebeveynlerinden alınan ya da ebeveynleri tarafından hayatta kalmaları için birim adı verilen yerleşmelere bırakılan çocuklar, eğitmen antropoidler tarafından büyütülür.

Her birimde “Disiplin” adı verilen ve çocuklara birimde uyulması gereken kuralların, basit sözcük ve rakamların, yapacakları işlerin öğretildiği okullar vardır. Eğitmen antropoidler; çalışmaya ve yaşamaya hazır olduğuna karar verdiklerinde, çocuklar bağımsız evlerinde yaşamaya, fabrika ya da tarlalarda çalışmaya başlarlar. Çocukların yaşamı da yetişkinler gibi sürekli gözetim altındadır. Muhbir toplar, etraftan sürekli görüntüler biriktirir, kontrol görevlisi antropoidlerse kurala uymayanları tespit ederlerse hemen cezalandırırlar. Bilgi ve bilmek kavramıyla birlikte kitaplar da çoktan unutulmuştur. Çocuklar ne bir kitap görmüşler ne de geçmişte böyle bir şey olduğunu duymuşlardır. Kitapların varlığından bile haberdar değillerdir. Geçmişte, karartmanın ilk zamanlarında kitapların ortadan kalkmasının yaratacağı tehlikeyi fark eden ve kendilerine “Kitap Koleksiyoncusu” diyen bir grup, kitapların yeryüzünden silinmemesi için uğraşmış ancak zamanla onlar da yok olup gitmiştir. Topladığı tüm kitapları ıssız bir adada antropoit ve muhbir toplardan gizlemeye çalışan tek bir Koleksiyoncu kalmıştır. Koleksiyoncu yıkıntılar arasında kitap ararken tesadüfen kimsesiz bir çocukla karşılaşmış, onu yanına alarak topladığı kitapları gizlediği adaya getirmiştir.

Çocuk büyümüş, okumak ve kitaplar hakkında Koleksiyoncudan birçok şey öğrenmiştir. Ancak Koleksiyoncunun adaya getirdiği kitaplar gün geçtikçe azalmıştır. Ve bir gün adadan kitap toplamak için ayrılan Koleksiyoncu geri dönmemiştir. O ÖZET zaman çocuk, Koleksiyoncunun ona bu durumda ne yapması gerektiğini bildiren “Eğer adaya dönmezsem ve tehlikeli bir durum olduğunu hissedersen...” sözlerini hatırlamıştır. Koleksiyoncunun dediği gibi tehlikenin iyice arttığını hissettiği bir gün suda batmayacak ve zarar görmeyecek bir şekilde paketlenmiş üç adet farklı ve özel kitabı, adanın üç farklı noktasından gizlice denize bırakmıştır. Üç paketten birincisi deniz kenarında kardeşlerini ve kendini doyurabilmek için balık avlamaya çalışan Siro adında bir çocuğun eline geçer. Siro, içinde “Yeni Dünya’nın Muhafızları” adlı kitabın bulunduğu paketi kontrol görevlisi antropoidlerden ve muhbir toplardan gizleyerek ablası Ela ile yaşadığı evlerine götürür.

Proje Koordinatörü:

DR. NİLAY YILMAZ

Etkinliği Hazırlayan:

GÜLNAZ BEKAR